De bruine beer (Ursus arctos) overleeft in Montenegro in kleine getallen, geschat op ongeveer 125 individuen in 2000. Niet verrassend is het leefgebied ervan beperkt tot de meest afgelegen berggebieden van het noorden en oosten. Ontmoetingen tussen mensen en beren zijn zeer zeldzaam. Van de grijze wolf (Canis lupus) wordt ook gezegd dat sommige ervan in de meer afgelegen berggebieden wonen, maar opnieuw zijn waarnemingen erg zeldzaam. Sinds zijn terugkomst in de jaren zestig en zeventig zijn er sprake van verstrooide waarnemingen van de Eurasische lynx, alhoewel de waarnemingen groter zijn over de Albanese grens. Helaas lijkt de populatie van zeldzame zoogdieren in de Balkan te dalen. Andere zoogdieren zijn Wilde zwijnen (Sus scrofa), Edelhert (Cervus elaphus), Ree (Capreolus capreolus), Gems (Rupicapra rupicapra), Boommarter (Martes martes), Bosslaapmuis (Dryomys nitedula) en Relmuis (Glis Glis).
Reptielen en amfibieën
De Zandadder (Vipera ammodytes), die lokaal bekend staat als poskok, is te vinden in de Dinarische Alpen, waaronder Montenegro. Het gif is zeer giftig. Volwassen exemplaren zijn gewoonlijk minder dan 60 cm lang, maar kunnen soms groeien tot 90 cm. Een subsoort gevonden in Montenegro (Vipera ammodytes meridionalis) is kleiner. Zandadders zijn lichtgrijs of bruin koper, met een donker zwart zigzagpatroon langs de rug, en herkenbaar door de prominente zachte hoorn aan het einde van hun snuit. Zij hebben de voorkeur aan droge, rotsachtige heuvels, maar kunnen ook gevonden worden onder lage struiken of rond droge stenen muren, en zelfs op rotswanden. De Gewone adder (Vipera berus), die lokaal bekend staat als šarka of šarulja, wordt ook gevonden, samen met de ondersoort Vipera berus bosniensis. Het kan wellicht vermeld worden dat zowel de Zandadder en de Gewone adder ook in andere, vaker bezochte delen van Europa voorkomen. Bijvoorbeeld, de eerst genoemde wordt gevonden in Noord-Italië, terwijl de andere ook in het Verenigd Koninkrijk wordt aangetroffen. Een andere soort viper, Spitssnuitadder (Vipera ursinii), is aanzienlijk meer handelbaar en minder agressief. Andere soorten slang omvatten de Kaspische toornslang (Coluber caspius), Balkantoornslang (Coluber gemonensis), Slanke toornslang (Coluber najadum) en de Katslang (Telescopus fallax).
Een aantal hagedissen komen veelvuldig voor, waaronder de Reuzensmaragdhagedis van de Balkan (Lacerta trilineata), die tot 40 cm lang groeit, Oostelijke smaragdhagedis (Lacerta viridis), Mosorberghagedis (Lacerta mosorensis), Taurische hagedis (Podarcis taurica), Dalmatische kielhagedis (Algyroides nigropunctatus), Spitskophagedis (Lacerta oxycephala) en Europese tjitjak (Hemidactylus turcicus). De Alpenwatersalamander (Triturus alpestris) is te vinden in meren in de Montenegrijnse hooglanden, waaronder een endemische subsoort (Triturus alpestris serdarus), waarvan de verdeling beperkt is tot Zminičko jezero, een meer aan de noordelijke flanken van Sinjajevina. Een ondersoort van Alpenwatersalamander (Salamandra Atra Prenjensis) wordt gevonden langs de Albanese grens, in Kučka Krajina. Andere soorten amfibieën omvatten de briljant bevlekte vuursalamander (Salamandra salamandra), Marmersalamander (Triturus Marmoratus) en Griekse beekkikker (Rana Graeca).
Vogels
Skadar meer, met zijn vijf ornithologische reservervaten (Manastirska tapija, Grmozur, Omerova gorica, Crni zar en Pančevo oko), is één van de grootste en belangrijkste ornithologische wildreservaten in Europa en een belangrijke stop op de wintermigratie routes. Niet verrassend bevat het de grootste concentratie van vogelleven in Montenegro, ongeveer 270 soorten, een aantal van hen vrij zeldzaam. De cijfers daalden gestaag van 250.000 in 1999 tot 34.000 in 2006, die naar verwachting te wijten was aan menselijke toedoen, maar de cijfers zijn wederom stijgend met circa 108.000 in 2007 en bijna 150.000 in 2008. Het is mogelijk dat sommigen nu in zoutvlaktes rond Ulcinj in winter overwinteren. Soorten die u bij het Skadar meer of aan de kust kunt vinden, zijn onder andere de Grote aalscholver (Phalacrocorax carbo), Dwergaalscholver (Phalacrocorax pymeus), Zwarte ibis (Plegadis falcinellus), Bergeend (Tadorna tadorna) en de zeldzame Kroeskoppelikaan (Pelecanus crispus). In de bergen zijn enkele van de zeldzame of meer ongewone soorten de Korhoen (Tetrao tetrix), Auerhoen (Tetrao urogallus), Vale gier (Aptoris Graeca Gyps fulvus), Steenarend (Aquilla Chrysaetos), Slangenarend (Circaetus gallicus), Oehoe (Bubo Bubo), Alpengierzwaluw (Alpus Melba), Strandleeuwerik (Eremophila Alpine), Alpenheggenmus (Prunella Collaris), Blauwe rotslijster (Monticola solitarius), Rotskruiper (Tichodroma muraria) en de gewone Kruisbek (Loxia curvirostra), die lokaal bekend staan als Krstokljun.
Vissen
Het is van mening dat de diversiteit van de zeevissen van de Adriatische zee 117 geregistreerde families bevat maar met een laag niveau van zeldzaamheid. Tot op heden zijn er 742 mariene vissoorten geregistreerd in Montenegro, dat 70% vertegenwoordigt van de in Mediterrane landen geregistreerde soorten. Skadar meer is één van de belangrijkste gebieden die door de zoetwatervissen bewoond is, waarvan 40 soorten vis, waaronder soorten die van de zee naar zoetwater ecosystemen migreren, zoals de Aal (Anguilla Anguilla), Fint (Alossa Falax Nilotica) enz.
