Het monument staat op een stadsplein voor de historische Vlaška kerk.
Een bronzen vrouw op mensenmaat met een zwaard naar de hemel gericht. Het bronzen beeld is gemonteerd op een marmeren sokkel met verschillende koperen reliëfs aan de zijkanten van de sokkel.
Het “Lovćenska vila” monument herinnert aan de Montenegrijnse Amerikanen (en uit andere Balkanlanden) die omkwamen bij het zinken van het schip “Brindisi” op 6 januari 1916 nadat het een mijn raakte voor de kust van Albanië bij Shëngjin.
Montenegro vocht tijdens de Eerste Wereldoorlog aan de geallieerde zijde. Tijdens de oorlog keerden veel Montenegrijns-Amerikanen terug naar Montenegro om voor hun land van herkomst te vechten. 500 Montenegrijnen (ook enkele Herzegovina, Serviërs, Bosniërs) vertrokken uit Halifax, Canada met een Montenegrijnse vlag met de tekst “Vechten voor hun volk”. Ze kwamen aan in Napels, Italië en op eerste kerstdag 1915 gingen ze aan boord van het schip “Brindisi” en vertrokken met Italiaanse marine-escortes naar hun vroegere vaderland. Op 6 januari 1916 raakte de boot een mijn (gelegd door de Duitse Sub UC-14) en zonk. Van de 500 zijn naar schatting 328 mensen omgekomen bij het zinken.
In 1939 herinnerde Joegoslavië zich dit incident door het oprichten van het ‘Lovćenska vila’ monument, ontworpen en gemaakt door de beeldhouwer Risto Stijović uit Belgrado (1912-1974). Het monument kijkt uit op het slagveld van de Lovćen berg uit de Eerste Wereldoorlog in Montenegro. De meeste doden uit de Brindisi werden begraven in Montenegro’s ‘Blauwe Tombe’ uit de Eerste Wereldoorlog. Het monument is gebouwd door het Joegoslavische leger met de hulp van Montenegrijnse Amerikanen.
