Stećak (eng.) of stećci (mv.) Zijn laat middeleeuwse grafstenen die gevonden zijn in de westelijke Balkan, voornamelijk in Bosnië en Herzegovina, Zuid-Kroatië, Noord-Montenegro en West-Servië. Ze zijn een uniek fenomeen. In tegenstelling tot antieke sarcofagen zijn stećci pseudo-sarcofagen; het zijn massieve steenblokken die bovenop graven zijn geplaatst. Ze verschijnen in de vorm van platen, stammen, kruisen en pilaren; de vorm die het meest lijkt op antieke sarcofagen is de hoge pseudo-sarcofaag (met een “dak”).
De term stećak zelf betekent letterlijk staande grafsteen. Het is de term die voornamelijk wordt gebruikt door geleerden en in de wetenschappelijke literatuur, terwijl de lokale bewoners ze meestal noemen met folkloristische termen zoals Griekse begraafplaatsen, Hongaarse begraafplaatsen, kalksteen, stenen en graven. In oudere, meestal populaire literatuur stonden deze monumenten ook bekend als Bogomil-grafstenen vanwege hun vermeende associatie met de middeleeuwse Bogomil-cultus. Hoewel stecci al meer dan een eeuw worden onderzocht en er duizenden zijn gevonden, rijzen er nog steeds veel vragen. Veel monumenten zijn alleen als bestaand geregistreerd, zonder opgraving; de meeste van hen zijn niet archeologisch opgegraven. Stecci zijn vooral interessant vanwege hun vormen en decoratieve motieven.
