De Sveti Tryphon Kathedraal is ondanks de reconstructies door de eeuwen heen, een uitstekend voorbeeld gebleven van Romeinse architectuur in Kotor. Na de katastrofale aardbeving in 1667 begaf de westelijke voorzijde van de kathedraal. De vervangende klokkentorens met stenen van het Korcula eiland uit Kroatië voegde het baroke aspect aan de kathedraal. De twee klokkentorens worden verbonden door een boog met daarboven een rond roosachtig raam. Aan de rechterzijde van de ingang is de sacrograaf van Andrea Saracenis en zijn vrouw Maria. Andrea was diegene die met de bouw van de kathedraal begon. Het indrukwekkendste in de kathedraal is het hoofdaltaar, wat een meesterwerk is van Romeins Gotisch vakmanschap. Vier zuilen van rood marmer uit het nabijgelegen Kamenari ondersteunen dit driehoog achthoekig altaar met daarboven op een engel. Delen van het leven van de heilige Tryphon (Triphun) zijn op elke laag gegraveerd. In de apsis moet men omhoog kijken voor nog niet zo lang geleden geschilderde fresko’s te bezichtigen. Hun 14de eeuwse origine is bewezen, maar het is nog niet duidelijk of de Byzantijnse beïnvloeden schilders Grieks of Servisch waren. Oorspronkelijk waren alle muren bedekt met fresko’s maar deze zijn door de eeuwen heen verloren gegaan.
Interieur van de Tryphon kathedraal
De botten van de heilige Tryphon werden gebracht vanuit Constantinople in de 9de eeuw. Nu worden ze bewaard in de 14de eeuwse kapel, met ornaten van wit marmer, gemaakt door de 18de eeuwse Venetiaanse beeldhouwer Fransesco Cabianca, die zeer gedetailleerd zijn.
Uitspringend is het grote houten kruisbeeld, waarvan het beeld niet snel vergeten zal worden. De traditie verteld dat de heilige Tryphon een schaapsherder was in Phrygia, gemarteld als een kleine jongen voor zijn weigering om een offer te maken voor het beeld van een Romeinse keizer.
